Istnieją też podziały autorskie używane np. przez różnego rodzaju organizacje lub instytucje. Przykładem może być podział, którym posługuje się policja norweska:
I. Produkty cannabis
II. Opiaty
III. Stymulanty centralnego systemu nerwowego
IV. Halucynogeny
V. Leki
Jeszcze inny podział w swoich podręcznikach przeprowadza DEA (Agencja ds. Narkotyków – Stanów Zjednoczonych):
I. Substancje działające opóźniająco na centralny układ nerwowy – Depresanty
1. Leki – opiaty
- Naturalne: opium, morfina, kodeina
- Pół-syntetyczne: heroina
- Syntetyczne o dużej sile działania: metadon, petydyna
- Syntetyczne o małej sile działania: propoksyfen, pentazocyna
2. Leki – nasenne i uspokajające oraz trankwilizatory
- Barbiturany
- Bezodiazepiny
- Metakwalon
II. Pobudzające centralny układ nerwowy – Stymulanty
- Amfetamina i pochodne
- Kokaina
III. Halucynogeny
- LSD
- Meskalina
- Psylocybila
- Metamfetaminy (Extasy, MDA, DMT, STP)
IV. Marihuana i pochodne
V. PCP (fencyklidyna)
VI. Inhalanty
VII. Sterydy
Dla potrzeb tego opracowania przyjęto podział zaproponowany przez WHO, jest on, bowiem czytelny oraz przejrzysty i pozwala bez większych problemów dokonać prawidłowej klasyfikacji danego narkotyku.
